De eerste keer dat Marianne Beeloo migraine kreeg was ze 11 jaar oud. Het kwam niet als een verrassing, in de familie waren meer mensen met migraine. Voor de hoofdpijn kreeg ze paracetamol en saridon. Het hielp niet echt, maar ze kreeg niks anders.
Inmiddels is Marianne 68 jaar. Migraine heeft veel invloed op haar leven gehad, zowel wat betreft werk als sociale verhoudingen, naast haar fysieke en mentale welzijn.
Na ruim 15 jaar saridon kreeg ze flinke bloedarmoede door de pijnstillers. Van de huisarts moest ze stoppen met saridon. Nu had Marianne wel migraine, geen pijnstilling, daarnaast werk en drie kleine kinderen. Dat gaf zoveel stress en uitzichtloosheid dat ze uiteindelijk met paniekaanvallen en angst in een crisiscentrum terechtkwam.
In het crisiscentrum kreeg ze antidepressiva voorgeschreven, in een hoge dosering. De migraine werd iets minder, maar ze werd er wel dik van. Triptanen kreeg Marianne niet, ook al waren die al op de markt. Na een jaar mocht Marianne de antidepressiva afbouwen, dat afbouwen duurde een jaar (!).
Van de ene naar de andere behandeling
Zo bleef Marianne van de ene naar de andere behandeling gaan. Vanwege de bloedarmoede kwam Marianne ook bij de gynaecoloog. Deze besliste dat de baarmoeder eruit moest. Marianne was toen 32 jaar en had gelukkig al drie kinderen. Het verwijderen van de baarmoeder had geen invloed op de migraine: het aantal en de heftigheid van de aanvallen bleven gelijk.
Uiteindelijk kreeg Marianne toch triptanen, al kreeg ze niet veel. Met zes tabletten moest ze het twee maanden volhouden. De arts vond dat het nieuwe medicijn zich nog niet genoeg had bewezen om veilig te zijn. Artsen zijn bovendien bang voor medicijnafhankelijkheid, hoewel ze daarbij wel eens vergeten dat mensen als ze geen triptanen slikken veel andere pijnstillers nodig hebben.
Met haar kleine voorraad triptanen moest Marianne altijd de keuze maken, ga ik voor werk of ga ik voor privé? Welke activiteit kies ik om aan mee te kunnen doen? Maar dankzij de triptanen kreeg Marianne ook weer een leven, ze kon weer de dingen doen die ze wilde.
Naast de triptanen probeerde Marianne van alles om van de migraine af te komen: homeopathie, acupunctuur, dry needling, gember, yoga, manuele therapie, amalgaamverwijdering in het gebit, moederkruid enzovoorts. Ze denkt dat ze in plaats van haar zoektocht een luxe auto had kunnen kopen.
Het leven in duigen
Op een dag had Marianne tintelingen aan een kant van haar lichaam. Haar gezicht ‘hing’ dezelfde kant op. Volgens haar neuroloog was het een tia, en ze moest meteen stoppen met de triptanen. Op dat moment viel haar leven in duigen.
Toch geloofde Marianne het niet helemaal en ze besloot voor een second opinion naar het HagaZiekenhuis te gaan. Daar kreeg ze gelukkig te horen dat het migraine sans migraine was, een migraine-aura zonder de pijn. Ze mocht weer triptanen slikken, hoewel het weer een gevecht was om deze van de huisarts te krijgen.
Minder veeleisend werk
Marianne had psychologie gestudeerd maar realiseerde zich dat het werk moeilijk te combineren zou zijn met de migraine. Vanwege de grote regelmaat van de migraineaanvallen besloot ze de psychologie los te laten en werk te zoeken dat minder veeleisend was. Via uitzendbureaus werkte ze als directiesecretaresse.
Toen ze er eens helemaal doorheen zat vroeg een vriendin haar welk werk ze het liefst zou willen doen. ‘Ik wil kapper worden’, zei Marianne spontaan. Dat was een belangrijk moment. Het gaf haar weer mogelijkheden, en een toekomst.
Ze begon met de avondopleiding voor kapper. Dat ging goed, al na anderhalf jaar was ze klaar. Ze werd gevraagd of ze zelf les wilde geven. Na het behalen van de lesbevoegdheid begon Marianne als docent bij een ROC. Uiteindelijk werd ze er decaan. Ze altijd heel blij geweest met haar keuze de kappersopleiding te gaan doen.
Ketogeen dieet
Door een artikeltje in ‘Hoofdzaken’ van Hoofdpijnnet over de Amerikaanse neurowetenschapper Angela Stanton werd Marianne nieuwsgierig naar Stanton’s aanpak voor het bestrijden van migraine zonder medicatie. Toen ze bij Hoofdpijnnet navraag deed werd ze verwezen naar een juist gestart onderzoek naar de invloed van het ketogeen dieet op migraine. Marianne werd een van de deelnemers aan het onderzoek en begon met het ketogeen dieet.
Het dieet in het dagelijks leven inpassen was lastig, maar het lukte haar. Ze voelde zich daarna steeds beter!
Aanvankelijk maakte Marianne vaak twee maaltijden klaar, een voor haar man en de andere voor haarzelf. In plaats van aardappels nam ze een extra portie groente. Ze gebruikte geen pakjes en zakjes meer. Maar ook al was het niet altijd makkelijk, ze hield vol en met resultaat: veel minder migraine, meer energie.
Het onderzoek is drie jaar geleden gedaan. Marianne eet nog altijd keto en koolhydraatarm. Haar man is nu ook enthousiast over het dieet, dat maakt het makkelijker – al vindt Marianne december met alle zoetigheid wel een moeilijke maand. Met kerst gaan ze gourmetten: zelf marinades maken voor vlees en vis, zelf sausjes en salades maken, een migrainevrije kerst.
Lange tijd kreeg Marianne een lage dosering antidepressiva voorgeschreven tegen de fibromyalgie. Toen ze die een paar maanden geleden ging afbouwen, bleek het koolhydraatarm dieet ook hier te helpen. Zonder antidepressiva bleef de fibromyalgie vrijwel weg. Antidepressiva afbouwen is lastig, maar lukte dankzij het dieet.
‘Dankzij deze manier van eten kan ik weer volop van het leven genieten!’ Marianne zou het wel van de daken willen schreeuwen.
Marina Boeser is projectleider migraine bij Stichting Je Leefstijl Als Medicijn en moderator van de supportgroep Migraine en leefstijl.
Dit artikel mag niet worden opgevat als medisch advies. De auteur en Je leefstijl als medicijn aanvaarden geen aansprakelijkheid voor besluiten over verandering van behandeling zonder advies van de arts.
Meer lezen
Hoe huisarts Martijn Sijbom zijn migraine onder controle kreeg en weer aan de slag kon
