Het is 2003 en ik sta voor de spiegel. Ik ben te zwaar, al lijn ik me al jaren drie slagen in de rondte met light-producten en het vermijden van vet in alle soorten en maten. Maar het helpt niets. Vroeger was ik slank, broodmager zelfs. Maar sinds ik jaren geleden een tijdlang de anticonceptiepil slikte, werd alles anders.
Sinds een jaar of twee ben ik niet alleen te zwaar, maar voel ik me ook nog eens beroerd. Ik voel me slap, en na wat inspanning word ik duizelig en krijg zwarte vlekken voor mijn ogen, alsof ik ga flauwvallen. Het enige dat helpt is snel wat eten, liefst met suiker.
Geen diabetes type 2
Dat zijn signalen die op diabetes wijzen, maar mijn huisarts zegt na onderzoek dat ik dat niet heb. Ik moet over een jaar maar eens weer komen en als ik dan wel diabetes heb, dan zijn daar medicijnen tegen.
Daar ben ik knap chagrijnig van. Op je 43e al aan de pillen? Waar moet dat heen? En helpt het echt? Kan ik niet beter de oorzaak gaan zoeken?
Ik besluit me in de materie te verdiepen. Mijn journalistieke achtergrond komt me goed van pas. In de Volkskrant lees ik twee artikelen over koolhydraten, van een oude mevrouw hoor ik dat ze al jaren geen suiker meer eet omdat ze diabetes heeft. Ik kom nog meer op het spoor, gegevens over de toename van obesitas en diabetes, ondanks dat vet in de ban is gedaan. Suiker en zetmeel werden de vervangers van vet. Toeval? Ik dacht het niet.
Het roer om
Ik besluit het roer om te gooien, kome wat ervan komt. Alle suikers en snelle koolhydraten gooi ik uit mijn eetpatroon. Cold turkey lijkt me de beste methode: eerst maar eens een paar weken alleen vlees, vis, kwark en water.
Vijf dagen lang loop ik als een zombie door het huis: moe, zwak, een beetje misselijk en zo suf als een konijn. Maar als ik op dag zes wakker word merk ik opeens een groot verschil. Ik voel me fit en fris, zo heb ik me in geen jaren gevoeld. Ik kan weer helder nadenken en heb energie voor tien, ik voel me als herboren.
Langzamerhand voeg ik na twee weken vlees en vis eten weer voedingsmiddelen toe aan mijn cold-turkey-dieet, één voor één, zodat ik het effect goed merk. Dan blijkt al snel dat koolhydraten tellen wel helpt, maar niet alles zegt. Onderzoek dat ik tegenkom bevestigt dat: de ene diabeet reageert bijvoorbeeld goed op banaan en minder goed op tomaat, voor de andere geldt het omgekeerde. Ik kan zelf prima tegen banaan, maar slecht tegen sinaasappel.
Binnen een maand ben ik vijf kilo afgevallen en in de maanden erna volgen nog eens tien kilo. Het dieet is niet moeilijk om vol te houden. Zo gauw ik suiker binnenkrijg, voel ik me na een kwartier beroerd. Bovendien weet ik wat het alternatief is: beginnen met één medicijn, na verloop van tijd een tweede erbij, en ten slotte insuline spuiten. Nog afgezien van de lichamelijke gevolgen van diabetes trekt me dat niet aan.
Man doet mee
Mijn manier van leven bevalt me nog steeds uitstekend. Ik eet lekker en gezond en maak de meeste dingen zelf, tot aan toetjes en ketchup toe. Mijn man vindt de manier van eten zo lekker dat hij er graag aan meedoet. Een bijkomend voordeel is dat ik niet of nauwelijks ultrabewerkt voedsel, een van de belangrijkste oorzaken van allerlei lichamelijke klachten en ziektes, eet. Mijn omgeving weet dat ik nooit meesnoep, nooit taart of koek eet, behalve heel donkere chocolade vanaf 85 procent. Mensen die daar geen begrip voor hebben, hebben pech.
Als iemand die zich hier al twintig jaar mee bezighoudt vind ik het mooi om te zien dat Stichting Je Leefstijl Als Medicijn de wind in de zeilen heeft gekregen. De veel te grote macht van de farmaceutische en voedingsindustrie wordt bovendien door steeds meer mensen gezien. Ook medici krijgen daar steeds meer oog voor.
Foto: Carla Manten
Meer lezen
Voeding in plaats van vulling over vetten koolhydraten eiwitten en calorieën
75 kilo afvallen – Hoe Miranda haar gewicht onder controle kreeg
Krijg je gewicht onder controle met data driven fasting
De principes van Data Driven Fasting
