Hoe een echte Rotterdammer in de spiegel leerde kijken

Tekst: Matthijs Lodewijks heavy mettaal

Je hoeft niet lang naar Michel Buket te luisteren om te horen dat hij een rasechte Rotterdammer is. Een vlotte prater met een gulle lach; iemand die René van der Gijp waarschijnlijk moeiteloos kan vervangen als die een avondje niet in de studio van Veronica Inside kan plaatsnemen.

Toch lachte het leven hem niet altijd toe. Michel, manager bij een vervoersbedrijf, vertelt hoe een ongezonde leefstijl een schaduw over zijn bestaan wierp. En hoe hij, door anders te gaan leven, de regie weer in handen kreeg.

Michel (58) was een echte sportieveling. Kon een aardig balletje trappen, al bleek het eerste van Feyenoord een halte te ver voor hem. Na zijn voetbalpensioen verdiepte hij zich in fitness en voltooide hij sportopleidingen. “Omdat ik het erg interessant vond om dingen te leren over sport en het lichaam. Ik heb ook de opleiding tot spinningtrainer gedaan. Met veel plezier heb ik jarenlang lesgegeven bij een aantal toonaangevende fitnessclubs in het hogere segment.”

Michels lessen zaten altijd vol. “Echt niet omdat ik de snelste fietser was, maar omdat ik mijn lessen altijd goed voorbereidde. En ik wist waarover ik het had. Ook wist ik altijd wel een band met mijn cursisten te creëren. Even een babbeltje voor of na de les, een schouderklopje of een grapje. Dat was goed voor de sfeer. Zeker ook de wat ouderen voelden zich goed bij mij.”

Leven als een varken

Toen werd het 2012 en dat jaar bracht nogal wat ongeluk. Michel: “Er werden hartritmestoornissen bij me geconstateerd. Best wel in een ernstige vorm. Toch ben ik de tijd erna blijven sporten. Ik merkte wel dat het steeds moeilijker werd om dezelfde prestaties neer te zetten. Ik ging in dat jaar naar een keuring. Dat was even slikken; ik liep als gezonde vent het ziekenhuis binnen, maar ging als halve hartpatiënt weer naar buiten.”

Michel zette het sporten in 2013 op een laag pitje, vooral omdat hij bang was dat het slecht was voor zijn hart. “Achteraf gezien had ik gewoon door moeten blijven sporten, maar dan op een lager niveau. Dat heb ik niet gedaan. Wat ik wél gedaan heb, is ongezond gaan leven. Ik ging te veel eten en drinken. Een glas wijn werd al snel een fles, soms zelfs twee. Compensatiegedrag was het, mijn frustratie weg-eten en -drinken. Zes jaar lang leefde ik als een varken.”

Schaamte

Gezonder werd Michel niet door zijn nieuwe leefstijl. “Geleidelijk ben ik, in een jaar of vijf, van 93 naar 127 kilo gegaan. Van die topfitte, energieke vent met een bescheiden sixpackje was niks meer over. Ik had een conditie van niks, vermeed trappen, kon nauwelijks mijn veters strikken en waggelde vooruit. Ik schaamde me enorm; ik had nu zelf een leefstijl aangenomen waar ik anderen vanaf wilde houden. Het maakte me depressief.”

Zo goed en kwaad als het ging, ging Michel door met zijn leven. “Ik was ondernemer en moest lange dagen maken om alle ballen in de lucht te kunnen houden. Ik zat in die bekende vicieuze cirkel. Ik ging mijn leven aanpassen om er zo min mogelijk last van te hebben. In plaats van de oorzaak aan te pakken.”

Ik zat in de bekende vicieuze cirkel, ik ging mijn leven aanpassen om er zo min mogelijk last van te hebben, in plaats van de oorzaak aan te pakken

Michel vertelt dat hij op een gegeven moment, het was intussen 2018, bij de cardioloog zat, want het was duidelijk dat er iets moest veranderen. “Ik opperde een gastric bypass, oftewel een maagverkleining. Dat vond hij geen goed idee. Hij zei: ‘Je bent eigen baas. Als er iets misgaat met de operatie, heb je wel een probleem. Een jaar niet werken is voor jou geen optie.’ Dat zette me aan het denken.”

“Ik dacht erover na en kwam tot de conclusie dat een operatie inderdaad niet de oplossing was, ook omdat ik daar lang op zou moeten wachten. Ik wilde het op een andere manier doen. En vooral: ik wilde het zelf doen. Ik nam contact op met Remco Verkaik, een jeugdvriend van me die nu medisch bioloog is. Remco wilde me helpen en daar was ik erg blij mee. Hij fungeerde in die tijd als een soort mentor voor me.”

Michel ging niet onder het mes, maar zette het mes in zijn ongezonde leefstijl. “Ik ging aan de slag met intermittent fasting, in combinatie met koolhydraatarm eten. Het was een complete gedrags- en leefstijlverandering. En ik ging meer bewegen, iets wat ik iedereen kan aanraden. Dat hoeft echt niet altijd in een sportschool. Een stevige wandeling doet ook al veel. Of de trap nemen. Er zijn talloze dingen te verzinnen waarmee je in beweging blijft.”

Andere Michel

Nu, ongeveer drie jaar later en 32 kilo lichter, is er weer een andere Michel. “Ik durf wel te zeggen dat ik een nieuw leven heb. Ik wil niet zeggen dat ik iedereen mijn leven aanraad, want iedereen is anders. Wat voor mij werkt, hoeft voor een ander niet te werken. Een sporter met veel energie zal zijn snelle suikers toch nodig houden. Elke oplossing is maatwerk, maar voor iedereen is er wel een manier te verzinnen om weer gezond te leven.”

De sleutel tot zijn transformatie – zoals Michel het zelf noemt – is een gedragsaanpassing. “Je moet het écht willen. Ik heb ontdekt dat je eerlijk moet zijn naar jezelf. Ik heb in de spiegel gekeken en mezelf gevraagd: wat wil je met je leven. Daarna heb ik dat vormgegeven. Maar je hebt discipline en wilskracht nodig en moet ongezonde verleidingen, vooral die met veel suiker, kunnen weerstaan. Als het eten vroeger op was, gingen mensen jagen. Nu gaan mensen naar de supermarkt. Overconsumptie is een deel van het probleem.”

Ik durf wel te zeggen dat ik een nieuw leven heb

Michel vindt dat je jezelf de tijd moet gunnen om te veranderen. “Eerst moet je de intrinsieke motivatie voelen om te willen veranderen. Daarna moet je aan de slag. Neem daarvoor echt je tijd. Als je het goed doet, zul je vanzelf merken dat de verandering niet langer als een verandering aanvoelt. Het wordt langzaam een normaal deel van je leven.”

Klik

De coaching van zijn jeugdvriend was voor Michel zeer welkom. “Ik was in de vijftig toen ik ermee startte. Ik zat echt niet te wachten op een fitnesscoach van 22. Oudere mensen, zoals ik, hebben vaak geen klik met zo’n jong iemand. Die hebben een ander wereldbeeld en minder empathisch vermogen en levenservaring. Ze hebben wel de kennis, maar niet het menselijke aspect. Ik ben daar gevoelig voor. Ik had een coach nodig die naar me luisterde. Iemand aan wie ik me kon spiegelen en die me niet alleen zijn sixpack liet zien.”

Achteraf gezien is Michel, die een vervoersbedrijf runt, blij dat hij ook de andere kant van het leven heeft gezien. “Ik heb een enorme weg moeten afleggen. Dat was niet makkelijk. Je begrijpt dat pas als je het zelf hebt meegemaakt, denk ik.”

Michel heeft weer zin in het leven, lacht volop en zit vol energie. Hij vindt het belangrijk om zijn verhaal te delen, omdat hij weet dat meer mensen het zullen herkennen. “Ik hoop dat mijn verhaal een motivatie voor diegenen is. Mensen die er behoefte aan hebben, mogen zeker contact met me opnemen. Ik hoor hun verhaal met liefde aan en ben ook als spreker in te huren. Als ervaringsdeskundige wil ik mensen graag helpen en coachen richting een gezonde leefstijl.”

Ketogeen en IF leefstijlgroep

Heb je vragen over keto en periodiek vasten dan ben je welkom in onze community op Facebook. Voor inspiratie, motivatie, steun, kennis en gewoon leuke nieuwe mensen leren kennen. Sommige nieuw maar ook ervaringsdeskundigen.

Word lid. Welkom

Persoonlijke verhalen

Meer persoonlijke verhalen

Heb jij ook een persoonlijk leefstijlverhaal dat je wil delen? Neem dan contact met ons op.

 

Meer informatie: