In mijn ogen, als moeder van twee kinderen met diabetes type 1, zijn mijn kinderen door hun ziekte anders dan hun leeftijdsgenoten. Ze moeten dagelijks rekening houden met wat ze eten, hoeveel ze bewegen en of ze te maken krijgen met stress. Meerdere keren per dag moeten ze hun bloedsuikerwaarden controleren en insuline spuiten. Daarom gun ik hun een zo onbezorgd mogelijk leven net als hun vrienden. Maar is dat haalbaar en wat is daar voor nodig?<\/p>\n\n\n\n
Bij de diagnose kreeg ik te horen dat kinderen niet anders dan hun leeftijdsgenoten willen zijn. En dat dit ondanks hun ziekte ook niet nodig is. Want mijn kinderen kunnen hetzelfde eten als hun vrienden zolang ze maar insuline spuiten. Maar ben je als kind met diabetes type 1 net zoals je vrienden doordat je hetzelfde eet als zij? Kun je daar probleemloos aan meedoen?<\/p>\n\n\n\n
In de behandeling van kinderen met type 1 is er veel aandacht voor meedoen met vrienden. De focus ligt daarbij op hetzelfde eten als je leeftijdsgenoten. In de jaren \u201950 van de vorige eeuw ontstond er een discussie. Men zag dat voedingsadviezen tot beter gereguleerde bloedsuikerwaarden leidden. Maar men vond een aangepast voedingspatroon voor kinderen psychisch te belastend. Daarom werd gekozen voor het vrije dieet, met slechts beperkte adviezen. Deze keuze in de behandeling, met een nadruk op psychisch welbevinden, vormt \u00e9\u00e9n van de redenen dat voedingsadviezen zijn losgelaten.<\/p>\n\n\n\n
Onze voedselomgeving is sinds de jaren ’50 enorm veranderd. De afgelopen tien jaar is er een sterke toename te zien van fastfood ketens en andere verkooppunten voor gemaksvoedsel. In dezelfde periode verdwenen er veel winkels waar je verse producten kunt kopen. In onze Nederlandse cultuur gaat vrijwel ieder sociaal contact gepaard met een vorm van eten. <\/p>\n\n\n\n
Vooral voor jongeren is het ingewikkeld om weerstand te bieden tegen het overweldigende aanbod van gemaksvoedsel. Voor veel jongeren vormt sterk bewerkte voeding bijna 70% van hun voedingspatroon. Energy drinks, fastfood, chips en ander gemaksvoedsel wordt door hen veel gegeten. Jongeren en kinderen krijgen relatief veel suiker binnen. Daardoor hebben kinderen halverwege het kalenderjaar hun maximale hoeveelheid suiker, zoals vastgesteld door de World Health Organization, al op.<\/p>\n\n\n